عضو هیات علمی سلامت در بلایا و فوریت ها؛
عدالت اجتماعی بدون توجه به سلامت افراد ابتر می ماند
عضو هیات علمی سلامت در بلایا و فوریت ها، معتقد است؛ پرداختن به عدالت اجتماعی بدون در نظر گرفتن سلامت افراد عملا ابتر می ماند.
به گزارش اعصاب سنج به نقل از مهر، بیستم فوریه هر سال یادآور یکی از مهم ترین اسناد سازمان ملل است که در ۲۶ نوامبر ۲۰۰۷ میلادی مورد تصویب قرار گرفته و ابلاغ گردیده است. غلامرضا معصومی عضو هیات علمی سلامت در بلایا و فوریت ها، بر این عقیده است که عدالت اجتماعی ابعاد گسترده ای داشته و بطور قطع حوزه هایی در زندگی بشر را نمی توان یافت که تحت تأثیر این مورد نباشد. سلامت بعنوان یکی از مهم ترین ارکان اجتماعی در جوامع جزو مولفه های اصلی عدالت اجتماعی است و پرداختن به عدالت اجتماعی بدون در نظر گرفتن سلامت افراد عملا ابتر می ماند. سازمان ملل سال جاری اقتصاد دیجیتال را محور این مورد قرار داده است. این عنوان هم مانند کلیت بحث عدالت اجتماعی، با نفوذی که در سالهای اخیر در حوزه سلامت داشته، بطور قطع مشمول حوزه سلامت هم خواهد شد.
ایجاد پرونده الکترونیک و پزشکی از راه دور (Telemedicine) همچون موارد شاخص ورود مولفه دیجیتال به حوزه سلامت است. این موارد ضمن اینکه توانسته اند راه کارهای بسیار مناسب و کارآمدی برای حوزه سلامت ایجاد نماید و دسترسی نقاط دور افتاده به بهترین متخصصین و علم روز سلامت را راحتتر و بیشتر می کند، از سوی دیگر گردش مالی بزرگی را در این عرصه بوجود آورده است که مشخصا می تواند از مصادیق اقتصاد دیجیتال باشد. این گردش مالی از طرفی راه را جهت استفاده راحتتر و کم هزینه تر حوزه سلامت باز می کند ولی از سوی دیگر با عنایت به ورود سیستم دیجیتال افراد بسیار زیادی بیکار خواهند شد که این هم نتایج سلامتی بدی می تواند داشته باشد. به عبارتی دیگر، در حالیکه سیستم های دیجیتال کار، فرصت درآمدزایی و مزایای خاص کاری انعطاف پذیر همچون برای گروه های صدمه پذیر مانند زنان، معلولان، جوانان و کارگران مهاجر را فراهم می آورد، همینطور چالش هایی را به همراه دارند. برای کارگران، این موارد در ارتباط با منظم بودن کار و درآمد، حقوق آنها در شرایط کار عادلانه، حمایت اجتماعی و سطح استاندارد کافی زندگی، استفاده از مهارت ها و حق تشکیل اتحادیه های کارگری یا عضویت در آنها است. بین کاهش خطر، فقر و توسعه رابطه روشنی وجود دارد. بلایا توسعه و پیشرفت را به سمت اهداف توسعه پایدار محدود می کنند. برعکس، بلایا همینطور ناشی از شکست در توسعه است که سبب افزایش صدمه پذیری جوامع در مقابل خطرات می شود. ازاین رو، کاهش خطرات ناشی از فاجعه به معنای پرداختن به هر دو طرف یک سکه است. اقتصاد دیجیتال دنیای کار را متحول می کند. طی دهه گذشته، گسترش اتصال باند پهن و داده ها منجر به گسترش سیستم های دیجیتالی شده است که به بخش های مختلف اقتصاد نفوذ کرده است. از اوایل سال 2020، به علت جهانگیری کووید 19 منجر به ایجاد ترتیبات کاری از راه دور شده و امکان ادامه فعالیتهای تجاری بسیاری را فراهم نموده و رشد و تاثیر اقتصاد دیجیتال را بیشتر تقویت کرده است. این بحران همینطور شکاف دیجیتالی رو به رشد را در داخل، بین و در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، خصوصاً از نظر در دسترس بودن، قیمت مناسب و استفاده از ICT و دسترسی به اینترنت، عمیق تر کرده و همانطور که اشاره شد از طرفی ایجاد عدالت اجتماعی در بهبود دسترسی ها بوجود آورده و از سویی نابرابری های موجود را تشدید کرده است. اقدامات نظارت الگوریتمی، در بعضی موارد تقویت نظارت بر محل کار، هم نگرانی فزاینده ای است. پیامد جهانگیری کووید 19 در معرض خطر و نابرابری قرار گرفتن کارگران مشغول کار در شغل های مستقر در مکان است. برای مشاغل سنتی، چالش ها شامل رقابت ناعادلانه از سیستم عامل ها است. بعضی از آنها به علت ماهیت جدید خود، همچون در مورد نیروی کار، مشمول مالیات متعارف و سایر تعهدات نیستند. چالش دیگر مشاغل سنتی، میزان بودجه مورد نیاز برای انطباق مداوم با تحولات دیجیتال، بخصوص برای شرکتهای کوچک و متوسط و در دسترس نبودن کافی زیرساخت های دیجیتالی قابل اعتماد، در جوامع و کشورهای توسعه نیافته و درحال توسعه است. به همین دلیل، چارچوب Sendai برای تکمیل سایر موافقت نامه ها و فرآیندهای بین المللی ایجاد شد: اهداف توسعه پایدار، توافق نامه آب و هوایی پاریس، تعهدات اجلاس جهانی بشردوستانه برای اقدام و دستور کار جدید شهری. آنها با هم به چالش های جهانی فقر، آب و هوا و تخریب محیط زیست، رفاه و صلح و عدالت می پردازند. بزرگداشت سال جاری از تلاشهای جامعه جهانی برای جستجوی چاره هایی برای دستیابی به توسعه پایدار، ریشه کن کردن فقر، ارتقاء اشتغال کامل و کار مناسب، حمایت اجتماعی جهانی، برابری جنسیتی و دسترسی به رفاه اجتماعی و عدالت برای همه حمایت می کند. در نتیجه، هدف آن تقویت گفتگو با کشورهای عضو و نهادهای مربوطه سازمان ملل متحد و سایر ذی نفعان در مورد اقدامات لازم برای غلبه بر شکاف دیجیتالی، فراهم آوردن فرصت های مناسب کار و پشتیبانی از نیروی کار و حقوق بشر در عصر جدید فناوری های دیجیتال است. این تلاش در حوزه سلامت و به خصوص در زمان بلایا نمود بسیار مشخصی دارد چون که می دانیم فقر و عقب ماندگی و عدم توانایی استفاده از شرایط پیشرفت و درآمدی جهانی که منجر به عدم دسترسی به تکنولوژی و دستاوردهای جدید جهانی خواهند شد. ضمن اینکه به نظر می آید برگشت از سیستم های دیجیتال به سیستم های سنتی امکان ناپذیر است، تمام تلاش دولت ها باید بر آن قرار گیرد که ضمن ایجاد شرایط کاری مناسب با تغییرات در حال انجام، برای افرادی که امکان ورود به این مورد را ندارند، حداقل هایی را برای به خطر نیافتادن سلامت آحاد جامعه در شرایط عادی و به خصوص شرایط بحران ایجاد نماید.
منبع: اعصاب سنج
مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب