مردم پول درمان را از جیب بدهند وزارت بهداشت بودجه ندارد!
به گزارش اعصاب سنج، آن طور که مشخص است، فعلاً نمی توان به کاهش پرداختی هزینه های سلامت از جیب مردم امیدوار بود؛ چونکه بودجه و منابع مورد نیاز وزارت بهداشت تأمین نمی گردد.
به گزارش اعصاب سنج به نقل از مهر، مهم ترین فلسفه نظام های سلامت، عدالت است؛ عدالت یعنی افراد با درامدهای مختلف بدون دغدغه مالی بتوانند از خدمات سلامت بهره مند شوند و این همان بیمه همگانی سلامت است که در جهان بر مبنای شاخص مشخصی قابل اندازه گیری است. میزان پرداخت از جیب بیمار از محل هزینه های غیر خوراکی برای سلامت، شاخص سنجش عدالت در سلامت است که در کشورهای توسعه یافته درمانی، زیر ۱۵ است و در دنیا زیر ۲۰ قابل قبول است، اما این شاخص در ایران بالای ۵۰ درصد است و در برنامه هفتم در تلاشیم این شاخص را متعادل و به متوسط جهانی نزدیک نماییم. شاید مهم ترین چالش نظام سلامت کشور در رویارویی با بیماران، پرداخت هزینه های درمان باشد. زیرا، بررسی ها نشان داده است که پرداختی از جیب بیمار بابت هزینه های درمان، همچنان بالاتر از سهم دولت می باشد و این موضوع، اسباب نارضایتی مردم از نظام سلامت را به وجود آورده است. در همین حال، کارشناسان حوزه سلامت اعتقاد دارند که سهم سلامت از GDP، همچنان ناکافی است و این موضوع سبب شده تا چنین شرایطی رقم بخورد. این در شرایطی است که بند ۱۰ سیاست های کلی سلامت، بر تأمین منابع مالی پایدار در حوزه سلامت و افزایش سهم سلامت از تولید ناخالص داخلی و بودجه عمومی دولت به نحوی که بالاتر از میانگین کشورهای منطقه باشد، تاکید دارد. هم اکنون سهم سلامت از تولید ناخالص داخلی طبق گزارش های بانک مرکزی و مرکز آمار ایران، حدود ۳.۸ تا ۳.۹ درصد و میانگین این شاخص در منطقه، حدود ۷ درصد است و اگر بخواهیم به متوسط منطقه برسیم، حدود ۴۳۰ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم. طاهر موهبتی معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت، کاهش پرداختی از جیب مردم را یکی از مهم ترین تکالیف وزارت بهداشت در برنامه های توسعه و پیشرفت کشور دانست و اظهار داشت: در برنامه ششم و هفتم توسعه، وزارت بهداشت مکلف بود که پرداختی از جیب مردم را به ۲۰ درصد برساند و به ازای هر درصد کاهش پرداختی از جیب، بین ۶ تا ۸ هزار میلیارد تومان اعتبار باید تأمین شود که برای رسیدن به این هدف حداقل به ۱۸۰ تا ۲۴۰ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز است. قانون یک درصد مالیات بر ارزش افزوده بر کل کالاها، خدمات، کالاهای نفتی، فلزات گران بها، سیگار، نوشابه و سایر کالاهای صدمه رسان به سلامت و ۱۰ درصد هدفمندی یارانه ها؛ بخشی از حقوق حوزه سلامت است که باید به شکل کامل به وزارت بهداشت اختصاص پیدا کند. اما، آن چه در عمل اتفاق می افتد، خیلی کمتر از حق قانونی وزارت بهداشت است و شاید همین قبیل مهدی پیرصالحی رئیس سازمان غذا و دارو، هم به جهت اینکه هزینه های دارویی از جیب مردم بالا نرود، خواهان بودجه ۱۸۰ هزار میلیارد تومانی شد. پرداختی از جیب بیمار بابت دارو، بخش مهم چالش وزارت بهداشت در افزایش رضایتمندی مردم از خدمات درمانی است. به رغم این که بیشتر از سه سال از اجرای طرح دارویار می گذرد، اما هنوز قریب به ۷۰ درصد هزینه دارو از جیب بیمار پرداخت می شود. این در شرایطی است که قرار بود با اجرای طرح دارویار، پرداختی از جیب بیمار افزایش نیابد و این بیمه ها هستند که باید پوشش حداکثری هزینه ها را متقبل شوند. اما، در عمل چنین اتفاقی رخ نداده است. به نظر می آید با عنایت به شرایط موجود و مشکلات اقتصادی دولت، افزایش سهم حوزه سلامت از منابع مالی دولت، فعلا شدنی نباشد و در نتیجه، پرداختی از جیب بیمار بابت هزینه های درمان و دارو، روند کاهشی نخواهد داشت.
منبع: asabsanj.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب