سینماگران به جای نمایش ناامیدی، به امیدآفرینی بپردازند
به گزارش اعصاب سنج، یک متخصص اعصاب و روان تاکید کرد که سینما و تلویزیون با عرضه پیام های امیدبخش می توانند در جلوگیری از بحران های روانی نقش مهمی داشته باشند.
به گزارش اعصاب سنج به نقل از وبدا، عادله عسگری، متخصص اعصاب و روان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین، به اهمیت پرداختن به مبحث خودکشی در سینما و تلویزیون اشاره نمود. وی تاکید کرد که خودکشی مسأله ای نیست که بتوان آنرا نادیده گرفت؛ بلکه باید در رابطه با آن گفتگو و آگاهی رسانی صورت گیرد، چونکه هر انسانی امکان دارد در مقطعی از زندگی خود با این چالش روبه رو شود. قهرمان سازی از خودکشی اشتباه است وی با انتقاد از نحوه نمایش خودکشی در بعضی آثار سینمایی و تلویزیونی، اظهار داشت: اشتباهی که بارها در فیلمها دیده ایم، نمایش جزئیات و صحنه های خودکشی است که کاملا نادرست است. همچنین، برخی فیلمها خودکشی را بعنوان اقدامی قهرمانانه جلوه می دهند که این هم اشتباه بزرگی است. عسگری ضمن اشاره به پدیده خودکشی های تقلیدی تصریح کرد که نمایش نادرست این مسئله می تواند تأثیرات منفی و جبران ناپذیری بر جامعه بگذارد. وی بر این نکته تاکید کرد که سینما و تلویزیون باید به درستی نتایج خودکشی را به تصویر بکشند، همچون تأثیرات عاطفی و روانی آن بر خانواده و نزدیکان فرد. وی ادامه داد: آیا تابحال فیلمی به این مورد پرداخته که خانواده فردی که خودکشی کرده، با چه رنج و پیامدهایی مواجه می شود؟ وقتی کسی جان خویش را می گیرد، حداقل ۱۰ نفر از اطرافیانش تحت تاثیر این فقدان قرار می گیرند. عسگری بر مسئولیت رسانه ها در پرداختن صحیح و آگاهانه به این مورد تاکید کرد و از فیلم سازان خواست که با حساسیت بیشتری به این مسئله بپردازند تا از افزایش موارد خودکشی های تقلیدی و صدمه های ناشی از آن جلوگیری شود. تابوهای اجتماعی پیرامون خودکشی عسگری همینطور به تابوهای اجتماعی پیرامون خودکشی اشاره نمود و اظهار داشت: خیلی از خانواده ها علت واقعی مرگ عزیزشان را پنهان می کنند، چونکه نگران قضاوت های اجتماعی و تبعات آن هستند. در بعضی موارد، حتی حاضر نیستند در رابطه با این مورد صحبت کنند، چون که تصور می کنند آبرو و حیثیت شان به خطر خواهد افتاد. وی اعتقاد دارد که سینما می تواند با پرداختن به این مسائل، به درک بهتر جامعه از نتایج خودکشی کمک نماید. اگر فیلمها به درستی به نمایش بگذارند که بعد از خودکشی چه بر سر خانواده و عزیزان فرد می آید، شاید کسانیکه در فکر چنین اقدامی هستند، بیشتر در رابطه با تصمیم خود بیندیشند و به تاثیر مخرب آن بر نزدیکانشان توجه نمایند. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین تصریح کرد: مشاوره هایی که در فیلمها عرضه می شود، باید علمی و استاندارد باشد. در غیر این صورت، امکان دارد اطلاعات نادرست یا غیرعلمی به مخاطب منتقل شود. عسگری ضمن اشاره به تاثیر عمیق رسانه بر افکار عمومی اظهار داشت: مردم بشدت تحت تاثیر فیلمها و سریال ها قرار دارند. اگر این آثار به اشتباه موضوعی را مطرح کنند، امکان دارد مخاطبان را گرفتار برداشت های نادرست کرده و حتی باعث صدمه های روانی شوند. وی بر مسئولیت فیلم سازان در عرضه روایتهای دقیق و آگاهانه از مسایل روان شناختی تاکید کرد و از آنها خواست که برای بازنمایی صحیح این مسائل، حتما با متخصصان سلامت روان مشورت کنند تا آثارشان هم از نظر هنری و هم از نظر علمی، تاثیر گذار و مسئولانه باشد. این متخصص اعصاب و روان خاطرنشان کرد: هر انسانی امکان دارد در مقطعی از زندگی خود با اختلالات روان پزشکی روبه رو شود، اما نکته مهم آگاهی از این مسئله و اقدام برای دریافت کمک حرفه ای است. وی تاکید کرد که افراد نباید از رفتن به روان شناس و روان پزشک هراس داشته باشند، بلکه باید این امر را گامی ضروری برای بهبود سلامت روان خود بدانند. وی بر نقش سینما در تغییر نگرش جامعه نسبت به سلامت روان تاکید کرد و اظهار داشت: آثار سینمایی باید این مورد را نشان دهند و راهکار عرضه کنند. او همینطور از کلیشه های نادرست در رابطه با بیمارستان های روان پزشکی در فیلمها انتقاد نمود و اضافه کرد: در خیلی از فیلمها، بیمارستان های روان پزشکی و بیماران این حوزه بسیار ترسناک به تصویر کشیده می شوند، در حالیکه حقیقت چنین نیست. عسگری تاکید کرد که این مورد باید در فیلمها و سریال ها هم رعایت شود، چونکه سینما و تلویزیون نقشی کلیدی در شکل دهی به نگرش عمومی نسبت به سلامت روان دارند. وی ضمن اشاره به درک محدود جامعه از بیماری های روان پزشکی اضافه کرد: اختلالات روانی، مانند هر بیماری دیگری، دوره درمان دارند و با مراقبت و دارودرمانی قابل کنترل و بهبود هستند. اگر آگاهی مردم در این حوزه افزایش یابد، همدلی آنها هم بیشتر خواهد شد. عسگری تصریح کرد که برخی تصورات نادرست در رابطه با سلامت روان هنوز در جامعه ریشه دارد و احتیاج به تغییر دارد. لزوم نگاه همدلانه در سینما وی بر مسئولیت سینماگران در تغییر این نگرش تاکید کرد و اظهار داشت: سینما باید به مبحث سلامت روان و خودکشی با نگاهی همدلانه بپردازد. خودکشی نباید در فیلمها بعنوان یک چاره نشان داده شود، بلکه باید بر جلوگیری از آن تاکید شود. وی توضیح داد که خودکشی یک فرایند قابل پیشگیری است. در لحظات بحرانی، حضور یک فرد آگاه و همراه می تواند جان یک انسان را نجات دهد. سینما می تواند این آگاهی را به مردم بدهد. عسگری پیشنهاد کرد که سینماگران به جای نمایش ناامیدی و پایان های تلخ، به امیدآفرینی بپردازند. وی ادامه داد: بهتر است فیلمها داستان هایی را روایت کنند که در آن فردی از خودکشی نجات می یابد، یا تأثیرات عمیق این اقدام بر خانواده و عزیزان فرد نشان داده شود. ما باید به آینده و امید بپردازیم، نه به نیستی و نابودی.
منبع: اعصاب سنج
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب