چرا برخی دخترها به رفتارهای پسرانه گرایش دارند؟
به گزارش اعصاب سنج، متخصص اعصاب و روان و زوج درمانگر اظهار داشت: اشخاصی که مبتلا به اختلال هویت جنسیتی هستند سیستم بدن خویش را قبول ندارند و مدام در حال توجیه دیگرانند و رفتارهای پسرانه دارند.
گروه سلامت خبرگزاری مهر - زهرا ناری: در پارک بانوان درحال قدم زدن بودیم که چند پسر نوجوان سر راه مان قرار گرفتند. یکی از ما سوال ذهن بقیه را پرسید؟ اینجا مگر مخصوص خانم ها نیست؟ این پسرها اینجا چه می کنند؟ بخشی از موها را تراشیده و قسمتی دیگر را کوتاه کرده بودند. روی گردن ها هن تاتوهایی با حروف لاتین داشتند. تی شرت های گشاد و شلوارهای زاپ دار پوشیده بودند و اگر کمی بیشتر دقت می کردی از ظرافتشان می فهمیدی که اینها دختران نوجوانی هستند که فقط خودشان را بشکل پسرها در آورده اند! خیلی ها با دیدن آنها سری تکان می دادند و می رفتند اما آنها فارغ از نگاه های سنگین بقیه همدیگر را پیدا کرده بودند و تا بدون توضیح دادن به دیگران چیزی که فکر می کنند «هستند» را بروز دهند. کارشناسان اعتقاد دارند اختلال هویت جنسی از ابتدا باید درست شناخته شود، هویت جنسی به معنای شناخت و تعریف فرد از جنسیت خود است. این هویت بر مبنای عوامل مختلفی مانند فرهنگ، تجربه های زندگی، تربیت و عوامل بیولوژیکی شکل گرفته اند. هویت جنسی شامل دو بخش جنس بدن و هویت روحی می شود. فرد با این اختلال احساس می کند که تمایلات جنسی او با جنسیت فعلی خود تطابق ندارد. بعنوان مثال، یک زن در بدن یک مرد، یا یک مرد در بدن یک زن به دنبال شناسایی خود باشد. عوامل مختلفی می توانند سبب شکل دهی اختلال هویت جنسی نوجوان گردند. در این راستا خبرنگار مهر با «مهری نجات» متخصص اعصاب و روان و زوج درمانگر گفتگویی داشته است که در ادامه مشروح این پرسش و پاسخ را می خوانید. تکامل جنسیت چیست؟ نجات: تکامل جنسیت یعنی این که فرد به شکل هویت جنسیتی، نقش جنسیتی و گرایش جنسی می خواهد دختر یا پسر به دنیا بیاید. اگر کروموزم ها به حالت XX باشد یعنی جنین دختر و اگر یکی X و دیگری Y باشد یعنی جنین پسر است. اگر در بخش کروموزوم تشکیل جنین مشکل باشد، به این اختلال هرمافرودیت یعنی کسانیکه دوجنسه هستند گفته می شود و با اختلال هویتی به صورت کامل متفاوت می باشد. هویت جنسیتی ربطی به جسم، ظاهر، کروموزوم، ژن و هورمون ندارد. یک نوزاد با کروموزوم های سالم به دنیا آمده است برای نمونه یک پسر از نظر کروموزومی به شکل XY رشد کرده، فرزند خود در سن سه سالگی به پسر بودنش آگاهی دارد و همینطور خانواده او را در نقش پدر تصور می کند اما زمانیکه کودک به سن بلوغ می رسد گرایش به جنس دختر دارد. کودک اگر در چارچوب پسر باشد قبول ندارد و می گوید من دختر هستم و برعکس یک دختر هم وقتی هویت جنسیت خویش را می شناسد می گوید من پسر هستم در چارچوب دختر.
اختلال هویت جنسیتی از چه سنی آغاز و چه علائمی دارد؟ نجات: امروزه در DSM5 (دست نامه تشخیصی و آماری اختلالات روانی که از جانب انجمن روان پزشکان آمریکا، برای یکدست کردن نظام تشخیصی بالینگران حوزه بهداشت روان) اختلال هویت جنسی جز تقسیم بندی های ملال جنسیتی آمده و به جای اختلال از واژه ملال استفاده می شود. تا بتوانند از نظر اجتماعی به این افراد امتیاز بدهند. وقتی به فردی می گویند اختلال دارد یعنی باید درمان شده و از نظر اجتماعی هم هیچ گونه امتیازی برای فرد قائل نیستند اما وقتی می گویند ملال جنسیتی فرد می تواند از نظر اجتماعی امتیاز داشته باشد. اشخاصی که گرفتار ملال جنسیتی هستند بیشتر در دو سن ۱۴ و ۲۱ سالگی اعلام می کنند، به صورت مثال یک پسر به خانواده اش می گوید من دخترم و به شکل اشتباه در این کالبد پسرانه هستم، من این اندامم را نمی خواهم و یا در بازی با پسرهای دیگر دوست ندارد شرکت کند، این رفتار یعنی فرد با جسمش تطابق ندارد. رفتار والدین با این نوع فرزندان چگونه باید باشد؟ نجات: نکته مهمی که وجود دارد به هیچ وجه والدین نمی توانند با چنین موضوعی کنار بیایند بالاخره برای آن فرزند آرزوهایی داشته اند، تصور کنید که فرزند جسم خودش را به دختر یا پسر تغییر داد اما پدر و مادر این مساله برای آنان زجرآور و ناراحت کننده است اما بهترین راه اینست که به متخصص بسپارند، والدین تلاش کنند با فرزندشان همگام باشند، صبوری کنند تا روند مشاوره و درمان پیش رود و همینطور آگاهی بگیرند و قضاوت نکنند. گاهی خانواده به ما رجوع می کند و می گوید پیش از این که بیایم پیش متخصص رفتم سراغ رمال و دعانویس که بتواند به فرزدم کمک نماید ولی کودک بیشتر آسیب دیده است.
رفتار والدین چه اثری روی شکل دهی هویت فرزند می گذارد؟ نجات: این اختلال هویت جنسیتی متاسفانه علت مشخصی ندارد اما یک سری دلایل شامل تغییر ژن ها، تغییر در دوران حاملگی تحت تاثیر محیط، تغیر در قسمتی از مغز امکان دارد روی ایجاد این اختلال تاثیرگذار باشد اما محیط را اثرگذار می دانند. گاهی والدین به فرزند پسر علاقه داشته اند و تلاش کردند دخترشان را با رفتارهای پسرانه تربیت و بزرگ کنند یا برعکس والدینی دوست داشتند دختر داشته باشند و پسر را با رفتارهای دخترانه تربیت می کنند؛ این مورد می تواند تاثیر بگذارد اما نه تاثیر خیلی قوی که فرزند پافشاری روی عمل جراحی و تغییر جسم خود داشته باشد.
علت این که بعضی پسرها رفتارهای دخترانه و بعضی دخترها رفتارهای پسرانه دارند چیست؟ نجات: این تغییر در رفتار به بحث اختلال هویت جنسی مربوط نمی شود و از نظر کروموزوم گرفتار مشکل نیست اما این نوع رفتارها به علت تاثیر پذیری از محیط اطراف است، کودکان در سنین ۱۲ تا ۱۷ سالگی تغییرات هویتی زیادی دارند و خلق و خوی آنان امکان دارد تغییر پیدا کند. این نوع افراد دوستدارند احساس قدرت کرده و متفاوت باشند و فکر می کنند این رفتار جذابیت خاصی به آنها می دهد. آیا فضای مجازی روی کسانیکه اختلال هویت جنسیتی دارند تاثیر دارد؟ نجات: مشکل ما اینست که یک سری افراد وجود دارند زمانیکه به ما رجوع می کنند، به شکل واقعی مشکل اختلال هویت جنسی ندارند. تمام کسانیکه میگویند ما ترنس هستیم از هر ۱۰ نفر فقط یک نفر به شکل واقعی ترنس است و بقیه افراد تحت تاثیر فضای مجازی قرار گرفته اند و ادای این که اختلال دارند را در میاورند. در دوره ای که زندگی ما به فضای مجازی گره خورده همه کسانیکه تقلید می کنند به صورت قطعی تحت تاثیر محیط بوده و هر نوع اختلالی که فکر کنید تحت تاثیر فضای مجازی است؛ و اگر اختلال به شکل واقعی باشد فضای مجازی این اختلال را بدتر خواهد نمود. نقش والدین چقدر در روند درمان و بهبودی حال فرزند تاثیر می گذارد؟ نجات: ما بعنوان متخصص همیشه از خانواده ها خواهش کردیم فرزندانشان را رها نکنند، فرزندان آنها نمی توانند در جامعه تنهایی زندگی کنند امکان دارد والدین ناراحت باشند، غصه بخورند اما اگر فرزند خویش را همراهی نکنند و یا طردش کنند عواقب بسیار بدی همراه فرزندانشان خواهد بود. اگر این افراد از سوی خانواده رها شوند صدمه هایی زیادی می بینند امکان دارد روی به اعتیاد آورند، به بردگی گرفته شوند و یا خودکشی کنند ازاین رو همیشه تأکید می نماییم که خانواده ها زیاد سخت نگیرند، فرزندان را شماطت نکنند و بگذارند با روان درمانی روحیه فرزندشان تغییر کند. درمان اختلال هویت جنسیتی چگونه است؟ نجات: یک روندی در ایران وجود دارد که هرگونه عمل تغییر جنسیت تا سن زیر ۱۸ سال اجازه داده نمی شود و هیچ نامه ای بر مبنای تغییر جنسیت به فرد داده نمی گردد. چونکه میگویند شاید تا ۱۸ سالگی باردیگر گرفتار تغییراتی شود، همینطور حدود یک الی دو سال فرد باید تحت روان درمانی قرار بگیرد. روان درمانی به معنای اینست که فرد خودش را شناخته و نسبت به خود آگاهی پیدا کرده یا فقط تحت تاثیر محیط قرار گرفته یا از اختلال های دیگری رنج می برد که فرد تصور کرده با تغییر جنسیت می تواند آن اختلال ها را رفع کند. گاهی اوقات مراجع تحت تاثیر تشنج های مداوم، بیش فعالی شدید، استفاده از مخدر، اختلالات خلق شدید، اختلال های روانی و اتیسم این افراد خیال می کنند که ترنس هستند و زمانیکه مشاوره می شوند کاشف به عمل می آید که اختلال های دیگر سبب ایجاد این توهم در ذهن افراد شده است. پس از بررسی و تفکیک ترنس واقعی از کسی که توهم این اختلال را دارد با اجازه والدین نامه ای برای پزشک قانونی صادر می شود که با عنایت به روان درمانی یک ساله همچنان فرد اصرار به عمل جراحی داشته و برای عمل جراحی حاضر خواهد شد، البته سفارش می شود والدین در تمام دوره های درمان و روان درمانی حضور داشته باشند. پس از صدور نامه آزمایشات، رفتن به کمیسیون و مراحل دیگر هم باید طی شود تا بتوان مجوز برای عمل جراحی تغییر جنسیت صادر شود پس از گرفتن مجوز می روند برای مرحله هورمون تراپی و پس از این مراحل نوبت به جراحی فرد می رسد. چالش ها و عوارض عمل تغییر جنسیت چیست؟ نجات: در جلسات روان درمانی همیشه به مراجعین تنهای راه تغییر جنسیت گفته می شود. شما یک بریدگی کوچک را بخواهید بخیه کنید چقدر درد دارید و چند روز طول می کشد تا بهبودی حاصل شود حال فکر کنید فردی می خواهد تمام بدنش را تغییر دهد و خود تغییر دستگاه تناسلی یک سختی جداگانه ای دارد، کسانیکه دختر شده اند قابلیت بچه دار شدن را ندارند، اگر بخواهد دختر شود باید پروتز سینه برایش صورت گیرد، تا آخر عمرش باید هورمون مصرف کند و احتمال خطر سرطان در این افراد پس از عمل بشدت بالا خواهد رفت؛ این افراد از داشتن یک زندگی عادی محروم خواهند بود. حدود یک درصد از مراجعین با اختلال هویت جنسیتی به هیچ عنوان راضی نمی شوند و پای تمام سختی های عمل می ایستند، حتی نحوه عمل را هم می دانند و با آگاهی و شناخت کامل تا انتهای راه تغییر جنسیت را می خواهند بروند. برای راحتتر پذیرفتن این نوع افراد در جامعه چه کاری باید کرد؟ نجات: یکی از چالش های اساسی در حوزه هویت جنسیتی، نبود اجماع میان نهادهای مختلف و متخصصان است که این امر مانعی بر سر راه آگاهی رسانی صحیح به جامعه شده است. کارشناسان اعتقاد دارند که مردم معمولا هر تغییری را که خلاف باورها و دیده های خود باشد، به سادگی نمی پذیرند، بخصوص زمانیکه این تغییرات به زندگی فرزندانشان ارتباط داشته باشد. هم اکنون، در حوزه هویت جنسیتی نهادهایی همچون دادگستری، علما، قضات، درمانگران و روان شناسان حضور دارند، اما به علت نبود یک روش واحد و اختلاف نظرهای گسترده میان آنها، مسیر پیشرفت در این عرصه با چالش روبرو شده است. از طرفی، خیلی از افراد تفاوت میان مفاهیمی مانند دو جنسیتی، دوجنسی و هویت جنسیتی را نمی دانند و برخی هم دیدگاه های نادرستی در رابطه با درمان این افراد دارند، همچون تغییرات هورمونی غیرضروری یا بستری سازی الزامی. نبود یکپارچگی و پروتکلهای قانونی مشخص در این عرصه، سبب شده است که جامعه هم واکنش های متناقضی نشان دهد. کارشناسان اعتقاد دارند که قبل از هر اقدامی، باید یک پروتکل واحد و قانونی در این حوزه تدوین شود تا مسیر حمایت و آگاهی رسانی هموار گردد اما متاسفانه حتی در بین علما هم اختلاف نظرهایی جدی وجود دارد و تا وقتی که یک اجماع کلی حاصل نشود، اطلاع رسانی گسترده در جامعه دشوار خواهد بود. در کنار این مساله، میزان آگاهی عمومی در رابطه با مسایل در رابطه با سلامت جنسی و جسمی هم خیلی کم است و اطلاعات در این عرصه از کانال های نامناسب و غیررسمی به جامعه منتقل می شود.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب